جوانی‌اش را داد تا خوشنویسی احیا شود
تاریخ انتشار: ۲۳ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۸۸۹۴۹
ایسنا/فارس سه‌شنبه شب، تالار حافظ شیراز جایی برای قدردانی از مردی بود که جوانی خود را صرف احیا و ترویج هنر خوشنویسی کرد.
مراسم تجلیل از مجید چیزفهم دانشمندیان، هنرمند خوشنویس شیرازی با حضور مسئولان شهری و استانی، جمعی از هنرمندان و همچنین جمع زیادی از علاقمندان عالم هنر شامگاه سه‌شنبه، ۲۳ آبان در تالار حافظ شیراز برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
رئیس انجمن خوشنویسان شیراز نخستین سخنران این مراسم بود. وی با بیان اینکه از دوران دبیرستان با مجید چیزفهم آشنایی داشته است، افزود: افتخار دارم که سال‌ها در محضر ایشان تلمذ و کسب فیض کردم و بعدها نیز در انجمن خوشنویسان شیراز، در کنار او بودم.
حسین سلطانی مقدم افزود: اگر ما به جایی رسیده‌ایم، باید قبول کنیم که شرایط و محیط این رشد فراهم بوده است. به عنوان کمترین کسی که سکاندار این کشتی بزرگ بوده‌ام، باید بگویم که در ۲۷ سال مدیریت مجید چیزفهم در انجمن خوشنویسی استان، کارهایی بزرگ انجام شده که برای نوشتن آن‌ها، کاغذ کم می‌آوریم.
عضو شورای ارزشیابی انجمن خوشنویسان ایران نیز در این مراسم اظهار کرد: پس از درگذشت ناگهانی استاد حمید دیرین، ممکن بود در انجمن خوشنویسی استان دچار خلا شویم اما چون انجمن بر اساس شایسته سالاری تنظیم شده بود، افراد حاضر در آن به گونه‌ای رشد کردند که هر کدام می‌توانستند درشرایط بحرانی، این کشتی را نجات دهند. مجید چیزفهم دانشمندیان نیز چه از لحاظ هنری و چه از لحاظ اخلاقی، آنچنان شایسته بودند که ۲۷ سال به بهترین شکل این راه را ادامه دادند.
علی شیرازی افزود: این بزرگداشت به معنی پایان راه نیست و اتفاقا شروع مجددی بر فعالیت‌های استاد چیزفهم خواهد بود.
قائم مقام انجمن خوشنویسان ایران نیز با بیان اینکه استاد چیزفهم، جوانی خود را صرف احیا و ترویج هنر خوشنویسی و خدمت به حوزه فرهنگ و هنر کرده است، افزود: به عنوان یک عضو کوچک جامعه خوشنویسان، همواره از استاد چیزفهم به عنوان یک الگو درس گرفته‌ام.
علی اشرف صندوق‌آبادی گفت: تربیت صدها شاگرد و تقدیم به جامعه هنر ایران، چندبار کتابت قران کریم و برگزاری نمایشگاه‌های متعدد، تنها بخشی از فعالیت‌های ایشان است و اگر بخواهیم تمامی کارهای او را عنوان کنیم، ممکن است تصور کنید ۱۵۰ سال عمر کرده‌اند. این‌همه فعالیت از یک انسان در کمتر از سی سال واقعا ستودنی است.
وی ضمن ابراز خوشنودی نسبت به قدردانی متولیان فرهنگی از اهالی هنر خوشنویسی، گفت: اگر در ایران می‌توانستیم الکوهای ماندگار خودمان را به درستی معرفی کنیم، امروز روی گوشی‌های نوجوانان‌مان شاهد تصاویر الگوهای غربی نبودیم.
مدیرعامل انجمن خوشنویسان ایران نیز با بیان اینکه مجید چیزفهم دانشمندیان در هر سه بُعد هنری، مدیریت اجرایی و ویژگی‌های اخلاقی زبانزد و نمونه است، گفت: در بحث مدیریتی یکی از تاثیرگذارترین افرادی است که انجمن خوشنویسان به خود دیده است. نتیجه عملکرد ایشان در این حوزه، ساختمان انجمن خوشنویسان استان است که چنین ساختمانی را حتی در تهران هم نداریم.
میرحیدر موسوی افزود: ایجاد تعادل بین افراد با روحیات مختلف یکی از خصوصیات بارز استاد چیزفهم در بخش مدیریت است. در بُعد هنری نیز، چه در خط نسعلیق و چه در خط ثلث، ایشان جزو اساتید خبره و باعث افتخار جامعه هنر خوشنویسی هستند.
معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری فارس نیز در این مراسم با بیان اینکه هنر خوشنویسی، مقدس‌ترین و شریف‌ترین هنر بصری جهان است، افزود: این هنر با حروف و کلمات ارتباط دارد. حروف و کلمات نیز با معانی و مفاهیم پیوند خورده‌اند و معانی و مفاهیم نیز با حقیقت گره خورده‌اند. بنابراین خط، کامل‌ترین ابزار برای انتقال حقایق است.
اسماعیل قزلسفلی در ستایش هنرمند خوشنویس شیرازی گفت: استاد چیزفهم علاوه بر اینکه هنرمند و خوشنویس برجسته‌ای است، یک فرد دانشگاهی است که در حوزه‌های تربیتی و آموزشی نیز کارهای زیادی انجام داده و در امر مدیریتی نیز موفق بوده است. داشتن همه این خصوصیات در کنار یکدیگر، هنر می‌خواهد.
آخرین سخنران این مراسم نیز، مجید چیزفهم دانشمندیان بود. او دقایق زیادی از وقت خود را به تقدیر و تشکر از اساتید، همکاران و متولیان فرهنگی استان اختصاص داد و سپس درباره دلیل کنار رفتنش از حوزه مدیریت انجمن خوشنویسان، که باعث ایجاد سوال در اذهان علاقه‌مندان به این هنر شده بود، گفت: شاید برخی عزیزان تصور کردند که رفتن بنده به علت ایجاد کدورتی بوده است.
وی افزود: حقیقت این است که هر آغازی پایانی دارد. رفتن من از انجمن خوشنویسان هیچ دلیل خاصی نداشت. این تصمیم را از چندسال قبل گرفته بودم و بالاخره در مجمع انجمن، آن را اعلام کردم.
چیزفهم دانشمندیان در پایان گفت: امیدوارم این حرکتی که انجام شد، درسی شود برای مسئولان حوزه‌های مختلف کشورمان که وقتی احساس می‌کنند وقت کنار رفتنشان رسیده است، کنار بروند. باید به ایده‌های نو و جوان میدان بدهیم.
به گزارش ایسنا، این مراسم با عنوان "یارانِ دیرین" برگزار شد. این نام برگرفته از استاد بزرگ و فقید خوشنویسی شیراز و ایران، حمید دیرین بود. حمید دیرین پایه‌گذار نخستین انجمن خوش نویسان استان فارس در سال ۱۳۴۷ بود. او در حالی که در تدارک افتتاح خانه هنر با هدف تأمین فضای آموزشی و اداری انجمن خوشنویسان شیراز بود، در آبان‌ماه ۱۳۷۴ در اثر سانحه‌ای درگذشت.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی فرهنگی و هنری هنر خوشنویسی انجمن خوشنویسان شیراز تالار حافظ شیراز استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی فرهنگی و هنری استانی شهرستانها انجمن خوشنویسان هنر خوشنویسی استاد چیزفهم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۸۸۹۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قطب‌الدین صادقی: تئاترِ اصفهان را احیا کنید
ایسنا/اصفهان قطب‌الدین صادقی با بیان اینکه اصفهان در تئاتر، صاحب یکی از سنت‌های بسیار درخشان است، گفت: برای احیای تئاترِ اصفهان به خلاقیت نیاز دارید، باید کار کنید، پژوهشگر می‌خواهید، به کُننده نیاز دارید و بدانید که بالاتر از حمایت نهادها، ارادۀ فردیِ آدم‌ها و روشن‌بینی هنرمندان است که اهمیت دارد.
این پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: آنتونی گیدِنز (جامعه‌شناس و روان‌شناس) دربارۀ بازیابی هویت فردی و اجتماعی که قطعاً هویت فرهنگی را نیز شامل می‌شود جملۀ درخشانی دارد که باید به آن توجه جدی کرد؛ اساس کلام او این است که اول باید داشته‌های خود را دسته‌بندی کنید، یعنی باید مشخص کرد که چه چیزهایی دارید؟ در گذشته چه کرده‌اید؟ چه چیزی آفریده‌اید؟ از چه تکنیک‌ها و روش‌هایی استفاده کرده‌اید؟ و چه محتوایی تولید کردید؟ بنابراین برای بررسی هویت، ابتدا باید همۀ این موارد توسط پژوهشگران، شناسایی و دسته‌بندی شود؛ یعنی در مرحلۀ نخست باید بدانید که صاحبِ چه گذشته‌ای هستید و در این گذشته چه چیزهایی وجود داشته؟ باید آن‌ها را شناسایی و دسته‌بندی کنید.
او ادامه داد: نکتۀ دوم برای بازیابی هویت از نگاهِ «گیدِنز» آن است که شناساییِ گذشته به تنهایی کافی نیست، بلکه باید برای آن دست به تولید بزنید، یعنی آن را ادامه دهید و تولیداتِ شما در راستای داشته‌های گذشته باشد. اما سومین و مهم‌ترین موضوع این است که این تولیدات باید مداومت داشته باشد، یعنی به شکلی نباشد که الآن کاری را انجام دهید و پنج سال به کار دیگری بپردازید، درواقع باید کارِ خود را پشت سرهم و مانند یک جریان سیال و پیوسته انجام دهید.
این کارگردان، نویسنده و نمایشنامه‌نویس، تأکید کرد: با رعایت این موارد است که شما صاحب هویت می‌شوید. هویت، ماندن و ساختن است نه گریختن و خاطره تعریف کردن. خاطره‌های نوستالژی هیچ ارزشی ندارند، اما زمانی این گذشته دارای ارزش است که آن را زنده کنید و به واقعیتِ روز تبدیل کرده و برای آن کار کنید و وقت و عمر و ابتکار بگذارید. در این صورت می‌توانید هرکاری را انجام دهید.
صادقی افزود: اصفهان از دورۀ صفویه به بعد، نشانه‌های مهمِ زیادی درخصوص تئاتر مردمی، تئاتر کوچه و بازار، تئاتر مذهبی، و نقالی داشته و از همه مهم‌تر دارای تئاتر کمیک بوده که در نوع خود در ایران یگانه است و باید دوباره احیا شود، تئاترِ اصفهان را دوباره احیا کنید، بیافرینید.
او که یکی از شخصیت‌های اثرگذار در حوزۀ تئاتر و سینمای ایران به شمار می‌رود، گفت: نباید نشست که ابر و ماه و خورشید و فلک آماده شوند تا شما یک گام بردارید! بلکه اگر لابه لای همین مشکلات و گرفتاری‌ها و بحران‌ها و گرانی، یک قدم برداشتید عالی است، اما اگر قدمی برنداشتید هیچ‌وقت به جایی نمی‌رسید.
این هنرمند و مترجم اضافه کرد: آیا گذشتگانِ ما همگی در رفاه بوده‌اند؟ اصلاً چنین نیست. حافظ را سه بار برای اعدام بردند و آخرین‌بار وقتی که به خانه برگشت دخترش از ترس و نگرانی، تمام لوح‌های شعر او را پاک کرده بود و بعد از آن حافظ دق کرد. در آن شرایط، او حافظ شده است. یا ببینید که چه ستم‌هایی به مولانا و فردوسی و دیگران شده است! اما خودشان بودند که شرایط را به سود خود تغییر دادند. چگونه؟ با کار، با تلاش و خلاقیت، با ایمان به کار خودشان، صرف‌نظر از تشویق و تنبیه.
صادقی گفت: من یا کارِ خود را دوست دارم یا ندارم، این کاره هستم یا نیستم؛ اما نباید منتظر باشم تا فلانی من را تشویق یا تنبیه کند. تشویق یا تنبیهِ او در من ذره‌ای تأثیر ندارد، من کارِ خودم را می‌کنم.
این استاد دانشگاه افزود: آگاهی بر زیبایی‌شناسیِ کارم و آگاهی بر محتوای درست و آگاهی بر سازنده بودنِ تئاتر، راهنمای من است. من کاری جز این در جامعه ندارم و باید وظیفه‌ام را به‌درستی انجام دهم. باید این تعریف در میان همه وجود داشته باشد، نه اینکه فرد منتظر باشند که فلانی قدمی برای او بردارد و یا کمکی بکند تا او بتواند روی صحنه برود و سرفه‌ای کند! چراکه با این تفکر به هیچ‌جا نمی‌رسند.
او تأکید کرد: آدم‌های بزرگ منتظرِ کسی نیستند، بلکه خودشان شرایط را فراهم می‌کنند و در بدترین شرایط، خلاقیتِ خود را ترک نمی‌کنند. قبل از هر چیز با آدم‌های دارای اعتقاد کافی به کارشان نیاز دارید.
انتهای پیام
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند